Odyssée VI 239-250

Nausicaa admire Ulysse

Κλῦτε μευ, ἀμφίπολοι λευκώλενοι, ὄφρα τι εἴπω. 239

Οὐ πάντων ἀέκητι θεῶν, οἳ Ὄλυμπον ἔχουσιν, 240

Φαιήκεσσ ΄ ὅδ ΄ ἀνὴρ ἐπιμίσγεται ἀντιθέοισιν ·

πρόσθεν μὲν γὰρ δή μοι ἀεικέλιος δέατ ΄ εἶναι,

νῦν δὲ θεοῖσιν ἔοικε, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν.

Αἲ γὰρ ἐμοὶ τοιόσδε πόσις κεκλημένος εἴη,

ἐνθάδε ναιετάων, καί οἱ ἅδοι αὐτόθι μίμνειν. 245

Ἀλλὰ δότ ΄, ἀμφίπολοι, ξείνῳ βρῶσίν τε πόσιν τε .

Ὣς ἔφαθ ΄, αἱ δ ΄ ἄρα τῆς μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο,

πὰρ δ ΄ ἄρ ΄ Ὀδυσσῆϊ ἔθεσαν βρῶσίν τε πόσιν τε.

Ἤτοι ὁ πῖνε καὶ ἦσθε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς

ἁρπαλέως · δηρὸν γὰρ ἐδητύος ἦεν ἄπαστος. 250

Vocabulaire :

Fréquence 1 :

αἲ γάρ = εἰ γάρ : ah si seulement…! (souhait)

ἔοικε + Δ : il ressemble à

καλέω : appeler, nommer

πείθομαι, πείσομαι, ἐπιθόμην, πέποιθα : obéir (pft : j'ai confiance)

fréquence 2 :

πόσις,ιος (ὁ) : l'époux

πρόσθεν : auparavant

fréquence 3 :

πίνω : boire

ne pas apprendre :

ἀ-εικέλιος,η,ον : peu convenable

ἀέκητι +Γ : en dépit de, malgré

ἁνδάνω (ἅδοι): plaire

ἀντίθεος,ος,ον : semblable aux dieux

ἄ-παστος,ος,ον : à jeun

ἁρπαλέως : avidement

αὐτόθι : ici

βρῶσις,εως (ἡ) : la nourriture

δέατο : il semblait, il avait l'air (archaïsme)

δηρόν : longuement

ἑδητύς,ύος (ἡ) : la nourriture

ἔσθω (ἦσθε) : manger

εὐρύς,εῖα,ύ : large, vaste

ἐπι-μίσγομαι : se mêler à

ἤτοι : assurément

κλύω : écouter (+ génitif)

μευ = μού

μίμνω = μένω : rester

ναιετάω : habiter

ὄφρα : afin que, jusqu'à ce que

παρα-τίθημι ( παρέθεσαν) : placer auprès, offrir, présenter

πολύτλας : qui a beaucoup souffert

πόσις,εως (ἡ) : la boisson (attention au genre, et à la déclinaison!)

τοί = οἵ (relatif)